چون پیشه‌ای شدست از ملک‌الشعرا بهار قطعه 517

1 چون پیشه‌ای شدست سیاست به‌ملک ری شایدکه هیچ نارم ازین پیشه بر زبان

2 از خوان و از خورش بکشم دست ناشتا چون اوفتد یکی مگس اندر میان خوان

3 از تشنگی بمیرد اگر شیر بنگرد بر چشمه‌ای که سگ زده است اندرو دهان