1 چون لایق گنج نیست ویرانهٔ عمر می نتوان شد مقیم هم خانهٔ عمر
2 وقت است که درخواب شوم، بو که شوم! زیرا که به آخر آمد افسانهٔ عمر
1 ره عشاق راهی بیکنار است ازین ره دور اگر جانت به کار است
2 وگر سیری ز جان در باز جان را که یک جان را عوض آنجا هزار است
1 در ده خبر است این که ز مه ده خبری نیست وین واقعه را همچو فلک پای و سری نیست
2 عقلم که جهان زیر و زبر کرد به فکرت بی خویش از آن شد که ز خویشش خبری نیست
1 سوختی جانم چه میسازی مرا بر سر افتادم چه میتازی مرا
2 در رهت افتادهام بر بوی آنک بوک بر گیری و بنوازی مرا
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند