چون موی شدم رنج از مسعود سعد سلمان رباعی 394

1 تا مرا بود بر ولایت دست بودم ایزد پرست و شاه پرست

2 امر شه را و حکم الله را نبدادم به هیچ وقت از دست

1 ای خواجه دل تو شادمان باد جان تو همیشه در امان باد

2 این رای سفر که یش داری بر تو به خوشی چو بوستان باد

1 ای آن که فلک نصرت الهی بر کنیت و نامت نثار دارد

2 هر چیز که گیتی بدان بنازد از همت تو مستعار دارد