چون بسخن دم زند از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 668

1 چون بسخن دم زند طوطی طبع خوشم کز شکر آرد ببار شاخ نبات سخن

2 مرده صد ساله را زنده کند گر زند آتش طبعم بر او آبحیات سخن

3 ز ابن یمین خیره شد چشم خرد کو چسان کرد چو عیسی بدم زنده رفات سخن

4 خواست دلم تا سخن پیش بزرگی برد گفت خرد کامدت وقت وفات سخن

5 من ز مدیح کسی اجر ندارم طمع مدحت اینها مرا هست زکات سخن

6 گر چه ز دیوان کس تا بکنون نامدست هیچ براتی مرا بهر صلات سخن

7 بنده ز دیوان خود از پی هر کس که خواست در همه عالم روان کرد برات سخن