چون نگه دارد مرا زنجیر از سلیم تهرانی غزل 908

1 چون نگه دارد مرا زنجیر زلف سنبلی؟ بلبل دیوانه ام، می بایدم چوب گلی

2 در ره عشق ای دل از سحر و فسون ایمن مباش خانه ی هر مور این صحراست چاه بابلی

3 عمر شبنم را چه می پرسی درین گلشن که هست چتر هر طاووس، نخل ماتم شاخ گلی

4 در گلستانی که دارد حسن سبزان اعتبار سایه ی هر برگ باشد آشیان بلبلی

5 خوش نباشد ساعد کافوری شاخ سمن می رسد تا دست بر ساق سیاه سنبلی

6 تا تواند از سر آن بگذرد گردون سلیم کاشکی می‌داشت آب روی محرومان پلی