1 بر آنکه مرید می و معشوقه و جام است جز دوست نعیم دو جهان جمله حرام است

2 ترک سر و جان گیر پس آنگاه بیاسای آری سفر عشق همین یک دو سه گام است

3 از اول این بادیه تا کعبه مقصود دیدیم و گذشتیم از او چار مقام است

4 چون طالب و مطلوب و طلب هر سه یکی شد هنگام وصال است دگر سیر تمام است

5 هر خواجه که در بندگی عشق کمر بست کی دفع کند ننگ و کجا طالب نام است

6 معلوم شود عاقبت از رنج ره عشق کاین همسفران پخته کدام است و که خام است

7 هشدار که زاهد نزند راه تو ای دوست تحت الحنک و سبحه او دانه و دام است

8 وحدت عجبی نیست که در بحر محبت گر بنده شود خواجه اگر شاه غلام است