چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب از مسعود سعد سلمان رباعی 24

1 دوش در روی گنبد خضرا مانده بود این دو چشم من عمدا

2 لون انفاس داشت پشت زمین رنگ زنگار داشت روی هوا

1 شاها بنای ملک به تو استوار باد در دست جاه تو ز بقا دستوار باد

2 مسعود شاه نامی و تا سعد کوکب است با طالع تو کوکب مسعود یار باد

1 چه خوش عیش و چه خرم روزگار است که دولت عالی و دین استوار است

2 سخا را نو شکفته بوستان است امل را نو دمیده مرغزار است