1 زیبا بت کفشگر جو کفش آراید هر لحظه لب لعل بر آن میساید
2 کفشی که ز لعل و شکرش آراید تاج سر خورشید فلک را شاید
1 چشمم چو به چشم خویش چشم تو بدید بی چشم تو خواب چشم از چشم رمید
2 ای چشم هم چشم به چشمت روشن چون چشم تو چشم من دگر چشم ندید
1 در ره چو بداشتم به سوگندانش از شرم عرق کرد زخ خندانش
2 پس بر رخ زرد من بخندید به لطف عکس رخ من فتاد بر دندانش
1 چندان بکنم تو را من ای طرفه پسر خدمت که مگر رحم کنی بر چاکر
2 هرگز نکنم برون من ای جان جهان پای از خط بندگی و از عهد تو سر