مباد دیده روشن چو در از ابن حسام خوسفی غزل 170

1 مباد دیده روشن چو در نظر تو نباشی بصر مباد کسی را که در بصر تو نباشی

2 مباد پسته و شکر چو از دهان و لب خویش درون مجلس دل پسته و شکر تو نباشی

3 مرا به مجلس مستان شراب ناب نباید اگر ز چشم و ز لب نقل ماحضر تو نباشی

4 کجا علاج پذیرد جراحت دل ریشم شفای سینه ی مجروح من اگر تو نباشی

5 طبیب کرد دوای مشام من به ریاحین چه جای بوی سپر غم چو غم سپر تو نباشی

6 نیاز و زاری ابن حسام کی بپذیرند گرم به شب غرض از ناله سحر تو نباشی