1 خط ریحانش رقم بر نسترن خواهد زدن سنبل تر پنجه بر روی سمن خواهد زدن

2 سروناز من، که سوی باغ شد دامن کشان طعنها بر نازنینان چمن خواهد زدن

3 گر هلالی ناگهان در کنج غم آهی کشید آتشی در خانمان خویشتن خواهد زدن

4 گل برگ را ز سایه سنبل نقاب کن در زیر سایه تربیت آفتاب کن

5 دامن مچین، ز خانه برون آی و هر قدم ملکی بباد برده و شهری خراب کن

6 واعظ، بلطف دوست چو امید رحمتست بسیار درد سرمده و کم عذاب کن

7 عالیست فهم یار، هلالی، بوصف او سیماب کشته را کفنی از نقاب کن