1 بنادانان مگو سر حقایق که هر گوشی سخن را نیست لایق

2 ولی گر فرصتی باشد توان گفت بگوش جان عذرا، سر وامق

3 سخن از توبه و تقوی رها کن ز مستی گو بسرمستان عاشق

4 دلی باید که اندر راه معنی ز صفوت دم زند چون صبح صادق

5 اگر هشیار راهی نوش بادت وگر مستی مکن بحث علایق

6 بجز عشقت درین ره کس ندیدم امین خاطر و یار موافق

7 مگو با غافلان اسرار، قاسم خلایق را نداند غیر خالق