نقد دل خود بهائی آخر سره از شیخ بهایی رباعی 24

1 فصاد، به قصد آنکه بردارد خون می‌خواست که نشتری زند بر مجنون

2 مجنون بگریست، گفت: زان می‌ترسم کاید ز دل خود غم لیلی بیرون

1 ای مانده ز مقصد اصلی دور! آکنده دماغ، ز باد غرور!

2 از علم رسوم چه می‌جویی؟ اندر طلبش، تا کی پویی؟