بهاران گر به گلشن از امیرعلیشیر نوایی غزل 227

1 بهاران گر به گلشن طرح جام و ساغر اندازیم بیا این سقف بشکافیم و طرح نو در اندازیم

2 سیاهی گرانمایه غم که سازد وقت ما تیره به یک برق شعاع جام بنیادش بر اندازیم

3 ز رعنایان دو رنگی تا بکی دیدن درین بستان یکی ما هم شراب لعل در جام زر اندازیم

4 بیارائیم بر طرف گلستان بزم شاهانه ز مستی شور و غوغا در رواق اخضر اندازیم

5 به رقص آریم هر سو شاهدان شوخ را وانگه به دستان مطربان را نیز در یکدیگر اندازیم

6 گه مستی شهان گر پا نهند از حد خود بیرون فریدونرا سراندازیم و جم را افسر اندازیم

7 بنه زانو که می نوشیم و از ترکان یغمایی تماشای عجب در اهل این نه منظر اندازیم

8 بدین آئین قدح نوشان و پاکوبان و سرمستان به رندان خویش را سوی خرابات اندر اندازیم

9 شبی هر کس که چون فانی بدین سان مست خواب افتد سزد جام صبوحش گر به صبح محشر اندازیم