بهار و موکب منصور شه ردیف از نشاط اصفهانی غزل 124

1 بهار و موکب منصور شه ردیف هم آمد شکست تو به قرین نیز با شکست غم آمد

2 بظاهر ار ستمی شد زدی بباغ، کرم بود که این کرامت گلشن ز فیض آن ستم آمد

3 ز چهره پرده برافکن که عهد جلوه ی گل شد بجام باده در افکن که روز جشن جم آمد

4 مؤذن اینکه نظر میکند بجانب مشرق بگو بطلعت و زلفش ببین که صبحدم آمد

5 چه راه بود که هر کس که پیش رفت پس افتاد چه سود بود که هر کس که بیش برد کم آمد

6 گمانم آنکه مرا حاجتیست در خور جودش خجل بمانده ام اکنون که نوبت کرم آمد

7 بحاجت دگرش حاجت او فتاد همانا که احتیاج نشاط از غنای دوست کم آمد