بادا چو کمان قامت اعدای از همام تبریزی رباعی 55

1 بادا چو کمان قامت اعدای تو کوز پیچیده در او غم فراوان چون توز

2 بر دشمن ناقصت مضاعف بادا اندوه تو بر دلم ز مکر مهموز