بکجا روم ز دردت؟ چه دوا از هلالی جغتایی غزل 364

1 بکجا روم ز دردت؟ چه دوا کنم؟ چه چاره؟ که هزار باره خون شد جگر هزار پاره

2 منم و ز عشق دردی، که اگر بکوه گویم بخدا! که نرم گردد دل سخت سنگ خاره

3 بدو دیده کی توانم که رخ تو سیر بینم؟ دو هزار دیده خواهم که: ترا کنم نظاره

4 مه من، ز جمع خوبان بکسی ترا چه نسبت؟ تو زیاده ای ز ماه و دگران کم از ستاره

5 ز برای کشتن من چوبسست چشم شوخت ز چه می کشند خنجر مژه ها ز هر کناره؟

6 چو غنیمتست خوبی بکرشمه جلوه ای کن که بعالم جوانی نرسد کسی دوباره

7 دل خسته هلالی، چو بسوختی حذر کن که مباد از آتش او برسد بتو شراره