بی جام چو جمشید از اوحدالدین کرمانی رباعی 252
بی جام چو جمشید نمی شاید بود
1 بی جام چو جمشید نمی شاید بود بی شام چو خورشید نمی شاید بود
2 گیرم که به طاعت تو مشغول نیم از لطف تو نومید نمی شاید بود
1 بی جام چو جمشید نمی شاید بود بی شام چو خورشید نمی شاید بود
2 گیرم که به طاعت تو مشغول نیم از لطف تو نومید نمی شاید بود