ازجواهر،‌لعل‌خوش‌تر از ملک‌الشعرا بهار قطعه 398

1 سحابی ‌قیرگون برشد ز دریا که قیراندود شد زو روی دنیا

2 خلیج فارس گفتی کز مغاکی به دوزخ رخنه کرد و ریخت آن‌جا

1 تن زنده والا به ورزندگی است که ورزندگی مایهٔ زندگی است

2 به ورزش گرای وسرافراز باش که فرجام سستی سرافکندگی است

1 هند و ایران برادران همند زبدهٔ نسل آریا و جمند

2 آن‌یکی شیر وآن‌دگر خورشید نزد مردم به راستی علمند