1 ایاز بهر تفاخر مخدرات سپهر همیشه در حرم حرمت تو کرده سجود

2 سبب وجود بو دار نه چرخ وارون کار نیافریدی خود واجب الوجود، وجود

3 در تو مقصد گیتی است ز آنکه باز نگشت ز آستانه او هیچ خلق بی مقصود

4 زمانه دست بیکبارگی ز بخل بشست چو دید پای سخای تو در خزائن جود

5 اگر چنانچه بپرسی ز چرخ آیینه گون که زنگ حادثه ز آیینه رخت که زود

6 بخاکپای تو کز نه فلک جواب آید که صدر مسند اقبال، فخر دین داود

7 زهی ز جاه تو قاصر ضمیر هر مخلوق خهی ز جود تو خرم روان هر موجود

8 مقدمست سخای تو بر صدای سئوال منزهست کمال تو ز انتقام حسود

9 ز خاک درگه و تعظیم آستانه تو بنزد عالم و جاهل، بر خواص ور نود

10 که ملک و ملت و دیوان و صدر مسند را محل و رونق و تعظیم و قدر و جاه فزود

11 مدام تا نشود دور آسمان باطل مقیم تا نبود گردش زمین معهود

12 ترا سعود قرین باد و کردگار معین ترا زمانه رهی باد و عاقبت محمود