اغیار چو از میان کناری از ابن حسام خوسفی رباعی 25

1 جعد مشکینت که دل وابسته سودای اوست بسته افسون سحر چشم مارافسای اوست

2 گر دلم پروانه آن شمع روشن شد چه شد ای بسا دل‌ها که چون پروانه ناپروای اوست

1 ای به سر کوی تو مسکن و مأوی مرا خاک درت خوش‌تر از جنت اعلی مرا

2 روی توام در نظر فکر توام در ضمیر بهتر از این چون بود صورت و معنی مرا

1 خیال ابرویت ار سجده می کنم پیوست خیال کج نرود طین سر خیال پرست

2 نظر به چشم تو گفتم مگر نظر دارم خیال چشم تو بر گوشه نظر بنشست