دور از تو درونم همه باغ از جویای تبریزی غزل 308

1 دور از تو درونم همه باغ از گل داغ است یاد تو نسیمی که سراسر رو باغ است

2 رفتی و گل از هجر تو افسرده چراغ است هر لالهٔ خونین جگر از درد تو داغ است

3 جز در ره رفتن زخودش پی نتوان برد آسوده هر آنکس چو شرر گرم سراغ است

4 دل از خیال رخت سرخوش ایاغ گل است نگه بروی تو پروانه چراغ گل است

5 به ماه عارض او چهره شد ز بی رویی دلم همیشه ازین رو چو لاله داغ گل است

6 به باغ باده دلم غم کشیده ام نکشد کرا هوای قدح نوشی و دماغ گل است