فصل خزان رویم به سیر کنار از جویای تبریزی غزل 151

جویای تبریزی

شعربعدی

1266 / 151

شعر قبلی

خانه / جویای تبریزی / دیوان اشعار جویای تبریزی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 151

1 فصل خزان رویم به سیر کنار آب فواره گلبنی است که دارد بهار آب

2 عزلت گزین و منزلت خویش را ببین در گل زجوی بیشتر است اعتبار آب

3 ای من اسیر عالم رندی که باشدش معشوق مست و جام شراب و کنار آب

جویای تبریزی

شعر شعر کهن غزل جویای تبریزی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از جویای تبریزی

1 میانش نیست از جوش نزاکت در نظر پیدا بود چون معنی از مصرع زقد او کمر پیدا

2 ندارم آگهی از حال دل لیک اینقدر دانم که گاهی می شود در دود آهم چون شرر پیدا

1 زبون کی می توان کرد به نیرو چرخ پرفن را به خاک افکنده این زال کهن چندین تهمتن را

2 چراغان کرده از شمع مزار کشتگان هر سو تو چون از جوش رعنایی کشی بر خاک دامن را

1 سوز دل در غم عشق تو گواه است مرا سینه فانوس صفت منبع آه ست مرا

2 شب هجر تو نظرباز خیالت باشم دل چون آینه لبریز نگاه ست مرا

شعربعدی

1266 / 151

شعرقبلی