صفات متعلق از ملا احمد نراقی معراج السعادة 191

1 عارفی می رفت روزی در رهی با دل دانا و جان آگهی

2 ناگهش آمد به گوش از روزنی کاین سخن می گفت با شوئی زنی

1 هان چه مردان بشکن این محکم طلسم پای بیرون نه ز ملک جان و جسم

2 جسم را در راه جانان خوار کن جان به خاکپای او ایثار کن

1 خر لگد زد بر دهان و بر سرش کرد خالی سر ز سودای زرش

2 یک لگد زد خر بر آن گرگ کهن هم شکستش آسیا و هم دهن