عطار به درد از از عطار نیشابوری مختارنامه 47

1 ز زلفت زنده می‌دارد صبا انفاس عیسی را ز رویت می‌کند روشن خیالت چشم موسی را

2 سحرگه عزم بستان کن صبوحی در گلستان کن به بلبل می‌برد از گل صبا صد گونه بشری را

1 در دلم افتاد آتش ساقیا ساقیا آخر کجائی هین بیا

2 هین بیا کز آرزوی روی تو بر سر آتش بماندم ساقیا

1 آنکه چندین نقش ازو برخاسته است یارب او در پرده چون آراسته است

2 چون ز پرده دم به دم می تافته است هر دو عالم دم به دم می‌کاسته است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند