به وقت گل چو به کف برنهی از ابن حسام خوسفی غزل 113

1 به وقت گل چو به کف برنهی شراب رحیق بنوش جام مروّق به یاد لعل رفیق

2 بیار ساقی گلرخ می خمار شکن به بوی مشک و صفای گلاب و رنگ عقیق

3 صفای دل می صافیست بار ها گفتم ولی چه سود که صوفی نمی کند تصدیق

4 مجاز،قنطره ی راه اهل تحقیق است هزار بار من این نکته کرده ام تحقیق

5 چو یاد لعل تو در خاطرم خطور کند به نکته خون بچکاند دلم به فکر دقیق

6 اسیر چاه زنخدان تست یوسف دل مگر که زلف تواش برکند ز چاه عمیق

7 به یاد چشم تو چندان گریست ابن حسام که گشت مردم چشمش در آب دیده غریق