آخر این نالهٔ سوزنده از فروغی بسطامی غزل 163

1 آخر این نالهٔ سوزنده اثرها دارد شب تاریک، فروزنده سحرها دارد

2 غافل از حال جگر سوخته عشق مباش که در آتشکدهٔ سینه شررها دارد

3 مهر او تازه نهالی است به بستان وجود که به جز خون دل و دیده ثمرها دارد

4 قابل ناوک آن ترک کمان ابرو کیست آن که از سینهٔ صد پاره سپرها دارد

5 گاهی از لعل می‌گوید و گاه از لب جام ساقی بی خبران از طرفه خبرها دارد

6 ناله سر می‌زند از هر بن مویم چون نی به امیدی که دهان تو شکرها دارد

7 تو پسند دل صاحب نظرانی ورنه مادر دهر به هر گوشه پسرها دارد

8 تو در آیینه نظر داری و زین بی‌خبری که به دیدار تو آیینه نظرها دارد

9 تیره شد روز فروغی به ره مهر مهی که نهان در شکن طره قمرها دارد