آخر ای جان جهان با من از انوری ابیوردی غزل 310

1 آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی دست عهد از دامن صحبت رها تا کی کنی

2 چون به جز جور و جفاکاری نداری روز و شب پس مرا بیغارهٔ مهر و وفا تا کی کنی

3 باختم در نرد عشقت این جهان و آن جهان چون همه درباختم با من دغا تا کی کنی

4 چون کلاه خواجگی یکباره بنهادم ز سر جان من پیراهن صبرم قبا تا کی کنی

5 از وفای انوری چون روی گردانیده‌ای شرم دار از روی او آخر جفا تا کی کنی