1 در نفی تو خلق را امان نتوان داد جز در ره اثبات تو جان نتوان داد

2 با آنکه زتو هیچ مکان خالی نیست در هیچ مکان از تو نشان نتوان داد

1 هر کاو زحقیقت وجود آگاه است با او سخن دراز بس کوتاه است

2 در عالم امر شرع شاهنشاه است وین جمله برون زپردهٔ این راه است

1 کو دل که بگوید نفسی اسرارش کو گوش که بشنود دمی گفتارش

2 معشوقه جمال می نماید شب و روز کو دیده که تا برخورد از دیدارش