سلمان ساوجی

آصف کفایتا لطف و رافتت از سلمان ساوجی قطعه‌ 130

قطعه‌ 130 ام از 897 قطعات

خانه / سلمان ساوجی / دیوان اشعار سلمان ساوجی / قطعات در دیوان اشعار / قطعه‌ شماره 130

1 آصف کفایتا لطف و رافتت با آنکه طبع بنده لطیف است چون کنم

2 از درد چشم نیست مجال ترددم لیکن حضور خواجه شریف است چون کنم

3 بربسته‌ام دو دیده به عزم درت ولی سرما قوی و دیده ضعیف است چون کنم

سلمان ساوجی

شعر شعر کهن قطعه‌ سلمان ساوجی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از سلمان ساوجی

1 ای که روی تو، بهشت دل و جان است مرا! ای که وصل تو مراد دل و جان است، مرا!

2 چون مراد دل و جانم، تویی از هردو جهان از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا

1 جان من می‌رقصد از شادی، مگر یار آمده‌ست می‌جهد چشمم همانا وقت دیدار آمده‌ست

2 جان بیمارم به استقبال آمد، تا به لب قوتی از نو مگر، در جان بیمار آمده‌ست

1 نوبهار و عشق و مستی، خاصه در عهد شباب می‌کند، بنیاد مستوری مستوران، خراب

2 غنچه مستور صاحبدل، نمی‌بینی که چون بشنود، بوی بهار، از پیش بردارد نقاب

شاعر شعر آصف کفایتا لطف و رافتت سلمان ساوجی می باشد.

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر آصف کفایتا لطف و رافتت قطعه‌ است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین است.

شعربعدی

897 / 130

شعرقبلی

بنر