1 چنانکه در چمن روضه خس نمی گنجد به باغ عشق گیاه هوس نمی گنجد

2 ز زخم ناوک درد تو لذتی گیرم که آن به حوصلهٔ ذوق کس نمی گنجد

3 از آن دلم ترکان جنگجو طلبد که در حوالی آتش مگس نمی گنجد

4 در آ به سینه و صد کوه غم نه بر دل چنین که دردل تنگم نفس نمی گنجد

5 بگو به باغ بهشت آ و دلگشایی بین که بلبل دل من در قفس نمی گنجد

6 صباح و شام در آن کوچه مِی کشد عرفی که ترس شحنه و بیم عسس نمی گنجد