1 تا بود داغها، دل آزرده حال داشت این مرغ پرشکسته، چمن زیر بال داشت
2 در گلشن از جمال تو، ای آفتاب روی شبنم نبود، گل عرق انفعال داشت
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 ستم، از ملک دل بیرون کند فرمانروایان را ستمگر دشمن بیگانه سازد، آشنایان را
2 نماید دور بر کاهل قدم، نزدیکی منزل ره خوابیده ای در پیش باشد، خفته پایان را
1 خوش آنکه دل به یاد تو رشک چمن شود زلفت سمن، بهار خطت یاسمن شود
2 ریزم ز بس به یاد عقیق لبت سرشک دامن زکاوش مژه کان یمن شود
1 چشمم گشوده است در فیض نوبهار از داغ، ریخته ست دلم طرح لاله زار
2 منت خدای راکه به عون عنایتش منت پذیر نیستم از خلق روزگار
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **