آن به که ز روزگار از حکیم نزاری قهستانی رباعی 101

1 آن به که ز روزگار نیکی ماند کز بد همه زشت و مرده ریگی ماند

2 با اهل صفا پیاله از دست منه تا در خم روزگار سیکی ماند