تا هوا ابر است ساقی، باده ای در شیشه کن
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 تا هوا ابر است ساقی، باده ای در شیشه کن قدر فرصت را بدان، از آسمان اندیشه کن
2 خون مشرب باش، یکسان جوش زن با خار و گل نخل خوش پیوند شو، در هر زمینی ریشه کن
3 شاهدِ مِی می رسد آگاه گردان هوش را نشتری از نغمه در کار رگ اندیشه کن
4 مشت گل باشد دل بی عشق زاهد در بغل دل اگر می بایدت بی درد ! عاشق پیشه کن
5 دست زن در دامن مژگان بی باکی حزین بیستونی چون دلت دادند، فکر تیشه کن
ادامه توضیحات شاعر