تا هوا ابر است ساقی، باده از حزین لاهیجی غزل 811

1 تا هوا ابر است ساقی، باده ای در شیشه کن قدر فرصت را بدان، از آسمان اندیشه کن

2 خون مشرب باش، یکسان جوش زن با خار و گل نخل خوش پیوند شو، در هر زمینی ریشه کن

3 شاهدِ مِی می رسد آگاه گردان هوش را نشتری از نغمه در کار رگ اندیشه کن

4 مشت گل باشد دل بی عشق زاهد در بغل دل اگر می بایدت بی درد ! عاشق پیشه کن

5 دست زن در دامن مژگان بی باکی حزین بیستونی چون دلت دادند، فکر تیشه کن