بگذر ز علم رسمی، که تمام قیل از شیخ بهایی غزل 4

1 بگذر ز علم رسمی، که تمام قیل و قال است من و درس عشق ای دل! که تمام وجد و حال است

2 ز مراحم الهی، نتوان برید امید مشنو حدیث زاهد، که شنیدنش وبال است

3 طمع وصال گفتی که به کیش ما حرام است تو بگو که خون عاشق، به کدام دین حلال است؟

4 به جواب دردمندان، بگشا لب ای شکرخا! به کرشمه کن حواله، که جواب صد سوال است

5 غم هجر را بهائی، به تو ای بت ستمگر به زبان حال گوید که زبان قال لال است