1 بگذر ای ناصح فرزانه ز افسانهٔ ما بگذارید به ما این دل دیوانهٔ ما

2 ما به دیوانگی افسانهٔ شهریم ولی عاقلان نیک بخوابند ز افسانهٔ ما

3 ساغری از کف ساقی مگر آریم به دست ورنه مستی ندهد دست ز پیمانهٔ ما

4 واعظا با همه غوغای خردمندی‌ها نبری صرفه ز یک نالهٔ مستانهٔ ما

5 سیلی ای دیده روان ساز که ویران کندش تا مگر درخور گنجی شود این خانهٔ ما

6 سقف این کاخ زراندود حجاب فلک است پرتو مهر بجویید ز ویرانهٔ ما

7 آنکه یک شب غمش از دل ننهد پای برون کاش یک روز نهد پای به کاشانهٔ ما

8 خردت راهبر کوچهٔ غمناکان است خبری جو ز نشاط از در میخانهٔ ما