هر زمان از بی‌خودی از امیر شاهی سبزواری غزل 123

1 هر زمان از بی‌خودی خواهم که آن رو بنگرم چون رسم نزدیک نتوانم که آن سو بنگرم

2 در سجود افتم چو بینم قبله دیدار او رخ نهم بر خاک کان محراب ابرو بنگرم

3 هرکجا روی نکو یابم نشان، آنجا روم واندر آن صورت ترا بینم، چو نیکو بنگرم

4 آنکه پهلو می‌زند ابروی او با ماه نو تا کیش با دیگران پهلو به پهلو بنگرم

5 حد شاهی نیست بر خاک درش ره یافتن من همان بهتر که از دور آن سر کو بنگرم