1 هر که در کوی مغان رفت گرفتار بماند پای در لای میش بر در خمار بماند

2 دل بشد تا خبر از جانب دلدار آرد بیخبر گفت که زود آیم و بسیار بماند

3 آمدند اهل تماشا ز سوی مغبچگان دل ما بود که در دیر مغان زار بماند

4 زخم عشاق همه روی برآورد ز وصل دل مهجور من شیفته افکار بماند

5 از خمار ار سرو تن برهنه ام عیب مکن زانکه در میکده نی خرقه نه دستار بماند

6 بت من رفت ولی در دل من نقش به بین که درین بتکده چون صورت دیوار بماند

7 شاید ار دفع تحیر کندش دور قدح هر که در حیرت این گنبد دوار بماند

8 راقم هیأت نه دایره مینایی چه طلسمات که در گردش پرگار بماند

9 خواست فانی که به وصل تو نویسد ورقی روی بنمودی و دست و دلش از کار بماند