هر که با دوست آشنایی از حکیم نزاری قهستانی غزل 344

1 هر که با دوست آشنایی یافت ز آفت خویشتن رهایی یافت

2 هر که خود را ز راه خود برداشت راه در عالم خدایی یافت

3 ببر از خویشتن که طالب دوست لذت وصل در جدایی یافت

4 هر که غواص وار جان درباخت عاقبت گوهر بهایی یافت

5 در ضلالت مجوی را که خضر روشنایی ز روشنایی یافت

6 فخر در فقر کن که سلطانی عقل پوشیده در گدایی یافت

7 نام باقی و نعمت ابدی ابن ادهم ز بی نوایی یافت

8 تا نگویی نزاری این شهرت در جهان از سخن سرایی یافت

9 نه که در بست بر سرای سخن تا خلاصی ز ژاژخایی یافت