انوری بهر قبول عامه چند از ننگ شعر
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 انوری بهر قبول عامه چند از ننگ شعر راه حکمت رو قبول عامه گو هرگز مباش
2 رفت هنگام غزل گفتن دگر سردی مکن راویان را گرمی هنگامه گو هرگز مباش
3 تاج حکمت با لباس عافیت باشد بپوش جان چو کامل شد طراز جامه گو هرگز مباش
4 در کمال بوعلی نقصان فردوسی نگر هر کجا آمد شفا شهنامه گو هرگز مباش
5 تا کی از تشبیه تیغ و خامه خامی بایدت تیر بهرامی تو تیغ و خامه گو هرگز مباش
6 آرزو خود کام زادست و قناعت خوش منش باد او شو کام از خودکامه گو هرگز مباش
دیدگاه‌ها **