و طریق معالجه بدگمانی به خدا و خلق آن است که بعد از ملاحظه فساد، و شرافت ضدش، «که گمان نیک باشد» هرگاه گمان بدی از کسی به خاطر تو بگذرد اعتنائی به آن نکنی و دل خود را به آن شخص بد نسازی، و رفتار خود را با او تفاوت ندهی، و تفقد و اکرام و احترامی که نسبت به او به عمل می آوری کم ننمائی. ,

بلکه بهتر آن است که در تعظیم و دوستی او بیفزائی و در خلوت او را دعا کنی، تا به این سبب شیطان به غیظ آید و از خوف زیادتی احترام و دعای به او، دیگر گمان بد را به خاطر تو نیفکند. ,

1 خاصه وهمی کان ز جنس آتش است زین رهش نسبت به دیو سرکش است

2 اصل دیو و دد هم از آتش بود هرچه از آتش بود سرکش بود

1 کدخدای خانه دادش یک دو نان نانها بگرفت و چابک شد روان

2 از قضای آسمان آن چند روز سرکشیده دزدهای خانه سوز