آن مریدی شیخ را گفت از حضور از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 1058

1 در دلم بنشسته‌ای بیرون میا نی برون آی از دلم در خون میا

2 چون ز دل بیرون نمی‌آیی دمی هر زمان در دیده دیگرگون میا

1 مصطفا گفتست چون آدم بعلم نوح فهم آنگاه ابراهیم حلم

2 باز یحیی زهد و موسی بطش کیست گر نمیدانی شجاع دین علیست

1 این چه سوداست کز تو در سر ماست وین چه غوغاست کز تو در بر ماست

2 از تو در ما فتاده شور و شری این همه شور و شر نه در خور ماست

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند