1 اگر سجده کنی مانند عطّار ببینی بت پرست خویش دیدار

2 ببینی بُت پرستی خویش اینجا تو برداری حجاب از پیش اینجا

1 هر شور وشری که در جهان است زان غمزهٔ مست دلستان است

2 گفتم لب اوست جان، خرد گفت جان چیست مگو چه جای جان است

1 چو نقاب برگشائی مه آن جهان برآید ز فروغ نور رویت ز جهان فغان برآید

2 هم دورهای عالم بگذشت و کس ندانست که رخ چو آفتابت ز چه آسمان برآید

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند