آن عزیزی گفت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 84

1 آن عزیزی گفت شد هفتاد سال تا ز شادی می‌کنم و از ناز حال

2 کین چنین زیبا خداوندیم هست با خداوندیش پیوندیم هست

3 چون تو مشغولی بجویایی عیب کی کنی شادی به زیبایی غیب

4 عیب جویا، تو به چشم عیب بین کی توانی بود هرگز غیب بین

5 اولا از عیب خلق آزاد شو پس به شاد شو

6 موی بشکافی به عیب دیگران ور بپرسم عیب تو کوری در آن

7 گر به عیب خویشتن مشغولیی گرچه بس معیوبیی مقبولیی