عنان دل بکف کودکی بود از مشتاق اصفهانی غزل 37

1 عنان دل بکف کودکی بود ما را که میکشد ز ستم مرغ رشته بر پارا

2 دل مرا ز دل تست سنگدل یارا شکایتی که نباشد ز سنگ مینا را

3 چه میکند به فلک اضطراب ما که غمی ز دست و پا زدن غرقه نیست دریارا

4 بیک نگاه غزالان شهر ما چه عجب اگر کشند بشهر آهوان صحرا را

5 برد ز هر دو جهان دست اگر فتد مشتاق ترنج غبغب یوسف بکف زلیخا را