آنکو دارد چو سیم از مسعود سعد سلمان رباعی 306

1 آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن آمیخت همی چو شیر و شکر با من

2 ناگه برمید و درچد از من دامن بگریخت ز من چنانکه آب از روغن