اندرین دور، که مستان طریقت از قاسم انوار غزل 302

1 اندرین دور، که مستان طریقت خوارند گرچه خوارند ولی خوشدل وبرخوردارند

2 طرفه حالیست که مستان طریقت مادام باده از جام بریزند ولی کج دارند

3 هر که در راه طریقت بفنایی نرسید عارفانش بحقیقت بجوی نشمارند

4 عاشقان سر بنهادند بتسلیم و فنا عاقلانند که دربند سر و دستارند

5 عاقلان از همه سو قصه سوسو دارند عاشقان از همه رو شیفته دلدارند

6 همه شب تا بسحر ورد و دعا میگویند چشمهایی که بیادت همه شب بیدارند

7 قاسمی،هان،سخن عشق ببیگانه مگوی عارفانند که شایسته این اسرارند