رایحه عنبرست از حکیم نزاری قهستانی غزل 264

1 رایحه عنبرست بویِ بناگوشِ دوست خاصیتِ کوثرست در لبِ چون نوشِ دوست

2 یاد نمی­آورد از من و از حالِ من دوست مبادا چنین گشته فراموشِ دوست

3 شرحِ مقاماتِ من چون همه دردِ دل است قصّه احوالِ من دور به از گوشِ دوست

4 پا نهمی از شرف بر سرِ کیوان به فخر یک شبی ار کردمی دست در آغوشِ دوست

5 وهم پرستان شدند غرّه به زهد و ورع من به خلافِ خرد واله و مدهوشِ دوست

6 بر لبِ شیرین خوش است سبزه خطّ غبار گرچه به خونِ من است خطِّ شکرنوشِ دوست

7 بیش نزاری مباش از در حق نا امید حامیِ ما بس بود عفوِ گنه پوشِ دوست