یک ره برآورد ز از حکیم نزاری قهستانی غزل 450

1 یک ره برآورد ز تو هم روزگار گرد بسیار چون ترا که سزا در کنار کرد

2 یارا ، محققان غم دنیا نخورده اند مجنون حقیقت است که اندوه یار خورد

3 آتش که بر خلیل نبی کرد گل ستان؟ آن کو ز وَرد خار برآرد ز خار وَرد

4 تن در ده ای حریص و ز دارالشفای عشق درمان مجوی تا نکنی اختیار درد

5 هرگز گمان مبر که کند در سلوک عشق جز بر خلاف گرم روان هیچ کار سرد

6 چند از تکثرات که بر نطع امتحان بیرون نیامده ست یکی از هزار مرد

7 یک هفته عیش از پی آن مدت فراق آری خمار و خار بود با نبید و ورد

8 آسایش از حیات همان چند روز بود بی‌روی دوست بر دل ما شد حیات سرد

9 با روزگار بیش چه گویی نزاریا دانی که با زمانه نکرده ست کس نبرد