1 از جمله ذرات جهان مهر جمالت شد عیان ای شاهد رویت نهان در پرده کون و مکان

2 از پرده گر نایی برون، بنمای روی لاله گون کی کم شود سوز درون، ای سروقد دلستان

3 زآئینه روی نکو، عکس رخت بنمود رو بینم جمال روی تو تابان ز روی نیکوان

4 هان ای طبیب عاشقان دلخسته ایم و ناتوان بهر دوا ای جان جان می آی پیش خستگان

5 چون یار بنماید جمال، جان مرا نبود مجال تا که کند او عرض حال در پیش آن جان جهان

6 بهر خدا ای تندخو با چشم جادویت بگو کای ترک مست فتنه جو کم کن جفا با عاشقان

7 در پیچ زلف پرشکن جان اسیری کن وطن تا وارهانی بی سخن خود را زقید این و آن