امیر مقبل عالم از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 37

1 امیر مقبل عالم که تا جهان بودست بجز در آینده مانندۀ تو ننمودست

2 گشاد تیر تو بست دستها که بربستست زبند رمح تو بس کارها که بگشودست

3 هزار بار ببازی سنان نیزۀ تو هلال را زفلک همچو حلقه بر بودست

4 اگر چه قدر ترا من بر آسمان دیدم چنین که می شنوم زان بسی بیفزودست

5 بساط حضرت عالی که بوسه جای منست ز نقل سایۀ من مدّتیست کاسودست

6 ندام از چه سبب لطف میر چندین گاه مرا ز روی کرم پرسشی نفرمودست

7 خطاست ، نسبت تقصیر با تو نتوان کرد اگر تواند بودن زبخت من بودست