من که باشم که می لعل بآن از هلالی جغتایی غزل 250

1 من که باشم که می لعل بآن ماه کشم؟ بگذارید که حسرت خورم و آه کشم

2 بس که دریافت مرا لذت خونخواری عشق دل نخواهد که: دگر باده دلخواه کشم

3 تا کند سوی من از راه ترحم نظری هر زمان خیزم و خود را بسر راه کشم

4 میرم از غصه که: ناگاه بآن ماه رسد آه سردی که من سوخته ناگاه کشم

5 چند درد و المش بر دل پر درد نهم؟ چند کوه ستمش با تن چون کاه کشم؟

6 پیش آن خسرو خوبان چه کشم ناوک آه؟ چیست این تحفه که من در نظر شاه کشم؟

7 ماه من رفت، هلالی، که نیامد ماهی تا بکی محنت سی روزه ازین ماه کشم؟